viernes, 5 de septiembre de 2008

A primeira réplica...

...debémoslla á Duquesa de Belflor, flor de indiscutíbel talento (a ver cando se anima cunha montaxe de vídeo):

esa hormona que me dis,
que se chama non sei como,
voucha quitar eu de jolpe,
dandote cun pau no lomo.

que te collo polos pelos
e te arrastro polo chan,
que non vas a poder sentarte,
no que queda de veran.

que saliche ti moi cuco,
e ela moi pillabana,
e calquera escusa e boa
para acabar nunha cama

7 comentarios:

Anónimo dijo...

En estando eu na miña ventana
pensado no que me daba a jana
sentinme soa e visiosa
e dei en tocarme a "cosa"

pero non por ma tocar
dei eu de todo en josar
e busquei quen mo fixera
que non me valía calquera

asín que cun tal de rubor
saín decidida ao exterior
e topei ao tal juapo barón
que cun ollo matoume a razón

seguinno ate o seu traballo
e fixenlle un meigallo
e agora espero na casa
a ver si por riba de min se pasa...

Mediopelo dijo...

Vaia coa loca!
Sempre é de agradecer unha nova invitada, pero isto xa excede os desexos do máis alelado.

Anónimo dijo...

Señor barón, tras estos acalorados versos, reveladores en apariencia de un romance tempestuoso, no me atrevo a participar, enviando una tonadilla popular, por miedo a rebajar el nivel de vasopresina que se respira en esta página,
tras esta escalada erotico-verbal que sufre su blog.
Por cierto cuando La Loca dice "cun ollo matoume a razón" insinúa que el señor barón es tuerto o simplemente virollo. ¡Madre mía! no quiero ni pensar lo que podría llegar a ocurrir si la mira Vd con los dos ojos a la vez.

Mediopelo dijo...

Ni yo, querido jabalí, ni yo...

Anónimo dijo...

Creo mi señor barón,
que usía non era consciente,
cando empezou todo isto,
que quedaría sen un dente.

Empezou coas regeifas,
falando da súa veciña,
dicindo que a miraba,
por culpa da vasopresina

E resulta que era ela,
que a escondidas lle adoraba,
a súa lozana figura,
dende lonxe lle admiraba.

Como amiga recomendo,
marche o máis lonxe que poda,
antes de que a súa señora,
os agarre a vos, e a tola.

Mediopelo dijo...

Se che digo a verdade, Duquesa, até dubido de que sexa unha muller quen me dedicou eses versos... Hoxendía non te podes fiar de nada nin de ninguén. Todo isto é un xogo e así hai que velo, ¿non cres?

Anónimo dijo...

Non é unha muller é unha fiera!!!!
:-)